Reiziger
altijd onderweg
alleen maar in het nu
Jeu de boules
als ik denk aan jeu de boules
bekruipt me altijd zo’n fijn gevoel
altijd weer
die fijne sfeer
’n beetje’ dollen
wat grappen en grollen
de bal rolt niet altijd zoals verwacht
je had het vaak anders gedacht
misschien moet je gooien op gevoel
en raak je zo beter het doel
de bal laat zich maar moeilijk sturen
heeft heel wat hobbels en bobbels te verduren
al wil jij de richting bepalen
dan zal het zich niet altijd vertalen
in hoe het zal gaan
door de onvoorspelbaarheid van de baan
wat ook de uitkomst van het spel zal zijn
ik vind het altijd reuze fijn
en zie de lach op ieders smoel
bij jeu de boules
eenieder zo uniek
sommigen echt karakteristiek
ieder gooit op z’n eigen manier
de één heel doelgericht en de ander met zwier
weer een ander rustig en bedaard
zo speelt een ieder naar z’n aard
elkaar een beetje plagen
blijven we toch op punten jagen
er is iemand die de punten bijhoudt
wordt het zilver of wordt het goud
dat is nou juist het leuke van het spel
of je nu wint of verliest
wie je in je groepje kiest
leuk wordt het toch wel
want jeu de boules
tovert een lach op ieders smoel
als dan de ballen terug in de etuis zijn gedaan
en we nog geen zin hebben om naar huis te gaan
ronden we de middag af met een glaasje van dit of van dat
zitten we gezellig en keuvelen we nog wat
Invoegstrook
Het woord dat in de puzzelhokjes moest staan
deed mij even naar m'n jeugd terug gaan
Je voegen, voegen naar, invoegen
het werd geregeld zonder dat we erom vroegen
in deze tijd met z'n overvolle snelwegen
met kilometers auto's aaneengeregen
moet je je wel houden aan allerlei regels in het verkeer
het worden er alleen wel steeds meer
Zo ben je om ongelukken te vermijden
verplicht de hele invoegstrook uit te rijden
deze te benutten om op snelheid te komen
om zo invoegend in de verkeersstroom te worden opgenomen
er van uitgaand dat iemand een ruimte laat ontstaan
zodat jij de weg op kan gaan
heeft de ander haast en kan die nog niet uitwijken naar de baan ernaast
je niet laten opjagen, niet laten afremmen
maar proberen op je wezen af te stemmen
ga je beven
als degene achter je bumper gaat kleven
ga je foeteren
als ie gaat toeteren
wat gebeurt er als iemand jouw ruimte wil
ga je opzij, val je stil...
op de snelweg blijft het uitkijken, want als je niet goed oplet
ben je zo door al dat langsrazend verkeer geplet
schiet je in de stress of laat je rustig alles langs razen
vervolg je je eigen weg, dan zal het je verbazen
dat als je je eigen baan volgt er altijd ruimte ontstaat
en het bijna lijkt of het vanzelf gaat
Voeg je maar, zei mijn moeder,
maak het ze maar naar de zin
doe niet zo moeilijk, hou je nou maar gewoon in
dan houden we het gezellig en krijgen we geen gedoe
maar ik werd van die 'gezelligheid' zo moe
inhalen, afsnijden, toeteren, bumperkleven, middelvinger opsteken
dat doen we niet, want er wordt naar ons gekeken
je keurig aan de regels houden en niemand hinderen
want ja, we waren gereformeerde kinderen
regels, regels, regels en je verliest je zelf steeds meer
het leven als een snelweg, ook jij bent onderdeel van het verkeer
ook ik liet me inhalen, afsnijden, intimideren
en durfde niet reageren
tufte wel ergens achteraan en liet iedereen voor
maar dat voelde niet goed, want ook ik wil door
dus van baan veranderen, de ander moet maar even opzij
even snelheid minderen, omdat ik daar rij
en soms lap ik ze even aan mijn laars, de regels van fatsoen
omdat ik het op mijn manier wil doen
nee, ik heb geen haast maar wil wel door
en laat niet alles en iedereen meer voor