woorden komen omhoog
er komt iets tot stand
ik weet niet altijd wat het wordt
zie vaak later het verband
een idee
een woord
soms nog nooit van gehoord
kan dit of is het ongehoord
een woord daar en een woord hier
en ineens staat het op papier
een beetje overdonderd
kijk ik verwonderd
zie ik al die woorden staan
komt ergens binnenuit vandaan
ik moet leren
niet te corrigeren
wat van binnen uit gevoeld
in woorden wordt bedoeld
ik slinger ze de wereld in
en heb je zin
je te laten besproeien met letters
ga dan naar www.letterspetters
Met mijn letterpenseel
schilder ik menig tafereel
nu eens hier en dan weer daar
en al klinkt het misschien raar
het is allemaal waar
zo spinnen en weven
we leven na leven
ons levenstapijt
van vreugde en spijt
van ervaringen, die moeten rijpen
en leren begrijpen
dat waarden en normen
barrières vormen
in ons doen en laten
we hebben vaak niet in de gaten
dat we in ons denken en doen
leven vanuit normen en fatsoen
angsten en bevelen
waardoor we niet meer durven spelen
niet meer weten waarom we hier zijn
en dat doet pijn
we laten ons bedotten en beknotten
maar eigenlijk moet het ons niets verrotten
wat een ander zegt of denkt
als je daar geen aandacht meer aan schenkt
je je ook niet meer met de ander gaat bemoeien
maar met je eigen mogelijkheden gaat stoeien
dan ga je ontdekken
alle nog onontdekte plekken
en dat het leven niet zo zwaar hoeft te zijn
dat we ondanks verdriet, vreugde en pijn
alleen maar spelenderwijs
zijn op ontdekkingsreis
vol van kleur en vorm
zonder waarde zonder norm
je niet meer weg rent
voor wie je van binnen bent
je maakt je eigen tafereel
en wordt zo van binnen heel
als het lijden is geweest
wordt elke penseelstreek een feest
als wetten en normen
geen belemmering meer vormen
dan wordt het leven één groot spel
van dit past niet bij mij en dit wel
er staan veel bomen in het bos
in allerlei maten en kleuren
zegt een blauwe boom tegen een rode boom
ik heb een droom
ik wil hele diepe wortels maken
zodat ik niet zo snel van slag kan raken
het gewortelte tegenwicht vormt
en ik niet omwaai als het stormt
mijn takken niet afbreken bij harde wind
maar ik gewoon meebeweeg, spelend als een kind
hoe krijg je dat voor elkaar
zegt een gele boom die nu groen kleurt
en schrikt als hij voelt wat er met hem gebeurt
en ook oranje bemoeit zich ermee en verschiet van kleur
geel zegt verder niet veel rood schaamt zich dood
hij geeft zich niet zo gemakkelijk bloot
rechtop en stevig staan is wat ik wou
zegt boom blauw
ik hang helemaal schuin door al die blaad'ren in mijn kruin
die vragen zoveel energie daardoor groeien mijn wortels nie
al die blaad'ren zeggen iets over hoe je denkt
maar als je daar geen aandacht meer aan schenkt
door er naar te kijken en te laten gaan
laat je aangeleerde gedragingen niet langer bestaan
dan zal je groeien en wortel schieten
en van ervaringen en inzichten genieten
zullen opgelegde waarden en normen
voor jou geen probleem meer vormen
en ben je voor wat een ander zegt of denkt, niet bang
je gaat lekker je eigen gang
zo heeft boom blauw de bomen een beetje wakker geschud
nu maar hopen, dat de één na de ander niet weer indut...
Verwarring, chaos,
storm en regen
ik kom het allemaal tegen
op mijn vlucht
deinend op de stromingen in de lucht
van iedereen los
voelt vrij
maar soms ook zo bevreemdend
van: ik hoor nergens meer bij
vreugde en pijn
van het alleen zijn
en dat niets er toe doet
behalve dat ik mijn eigen wezen ontmoet.
Hij wijst het pad wat ik moet gaan
het is vallen en weer op staan
m’n vleugels uit durven slaan
Voelt het leven zuur
slecht een muur
ga op avontuur
Troubadour
ik, ik wil dwalen
over bergen en door dalen
door de bossen en over de hei
de wereld is van mij
ik hoef niet voor volle zalen
nee, ik wil dwalen
in mijn eigen verhalen
naar verre oorden
in klanken en woorden
als troubadour
………………..on tour